beni ağlarken güldüren güldürürken düşündüren dostuma
Sözlerin, kelimelerin, düşlerin, umutların tükendiği yerde duruyorum; "hasret" diyorum...
Yıpranmış defterinin sayfalarını karıştırırken, hayatının kokusu siniyor ellerime... Ürperiyorum..Sonra hayalinin gözlerine bakıyorum ve aynı kabusun birbirine sırtı dönük iki kahramanı olduğumuzu fark ediyorum... Meğer yalnızlığımızın içinde nekadar kalabalıkmışız.. Tıpkı kalabalıkların arasında yapayalnız olduğumuz gibi...
Olur olmaz yerlerde hayatımıza dair dipnotlar düşüyoruz elimize geçirdiğimiz küçük kağıtların üzerine.. bazen bir sigara paketine, bazen bir fişin arkasına.. Sen başka bir yerde ben başka bir yerde... Senin dip notların şiir oluyor, benimkiler garip bir günce... Bak işte seni de dip not düştüm yıpranmış bir kağıdın üzerine...geçen günler gelmiyecek belki ama daha güzellerini yaşayabiliriz sabredersek diye avunuyorum avunuyoruz DOSTLUĞUMUZU MESAFELERDE BİTİREMEYECEK BİTİRMEK İSTEYEN HERKES GİBİ MESAFELERDE BİRGÜN ÜMİDİNİ YİTİRECEK...
>
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder